Ada Tulińska * W ciemnościach 2

Cześć 📘📖

Czekałam na tą książkę odkąd skończyłam pierwszą część, byłam ciekawa jak to się potoczy. W końcu się doczekałam i mogłam zagłębić się w dalszą część historii :) Książkę oczywiście znajdziecie w mojej ulubionej księgarni TaniaKsiażka.pl w dziale z nowościami.

Ada Tulińska
W ciemnościach 2

Tył książki: 

ode Mnie: Jak już wspomniałam, nie mogłam się doczekać kontynuacji W ciemnościach, jak potoczą się dalsze losy Oliwii, Damiana i Maksa. 

Oliwia nie ma łatwo, gdyż Maks zapada w śpiączkę, jej losy są ciekawe i.... denerwujące trochę. Jak jeden gościu może tyle, a ona musi mu na to pozwolić? Zakończenie, takie proste, a losy takie zawiłe. Na końcu wystarczy jedno zdanie, jedno potwierdzenie i gościu się odwala.... Zbyt proste i szybkie, a to co działo się między Oliwią a Igłą momentami nie realne i aż dziwne.

Mam mieszane uczucia, z jednej strony wyczekiwana, miałam duże oczekiwania, z drugiej lekko mnie zawiodła. Jakoś mnie tak mocno nie porwała jak pierwsza część. Od tamtej nie mogłam się oderwać, tu robiłam to bez problemu. 

Tu jest pokazane, jak jeden człowiek potrafi trzymać wielu w garści i mścić się za krzywdę do upadłego, niestety nie widomo co się z nim na końcu dzieje....wątek z policjantem trochę wepchnięty na siłę, bo nic nie wnosił.

A Maks jest niezniszczalny, bardzo szybko odzyskuje sprawność i później zostaje pobity ostro i co? Wychodzi z tego cało, człowiek niezatapialny ;)

Na początku denerwowały mnie powroty do przeszłości, ale później zrobiło się ciekawie i zostało wyjaśnione co doprowadziło do działania kilu osób. I jak jeden człowiek może popsuć życie innym... Lubię też jak książka pisana jest z perspektywy obu bohaterów, choć więcej tym razem o Maksie.

Tak jak wspomniałam, mam mieszane uczucia, choć tym razem to inny klimat, bardziej mroczny i niebezpieczny z gangsterami, to czuje jednak niedosyt i lekki zawód.

Czytaliście? Ciekawa jestem waszej opinii, jeśli jeszcze nie macie, to zostawiam wam link bezpośredni do W ciemnościach 2 i dajcie koniecznie znać, jak wam się czytało, czy wam też było łatwo to odłożyć i nie ciągnęło do niej?

Miłego popołudnia
Dorotxy